Druga strona lustra

statsiarz zasluzony :P

Kilka schodków poniżej niepozornej uliczki - miejsce jak z legend, ujawnia się tylko tym którzy wiedzą czego i gdzie szukają. Dla pozostałych to jedynie ciemna wnęka pomiędzy burymi blokami.
Jeśli jednak postąpi się tych kilka kroków napotka się na wejście, które mimo iż nie zostało opatrzone szyldem, jest jak najbardziej rozpoznawalne. Wysoka lustrzana tafla, nawet klamka niebezpiecznie przypominająca szkło... a na dole białą farbą, od niechcenia maźnięty napis: "Follow the rabbit" i sylwetka uszatego stworzenia.
Wchodząc do środka poważnie zastanów się, czy wiesz, gdzie chcesz trafić.

Mala Imperatorka XD

Takako podeszła niepewnie do tafli lustra zastanawiajac sie juz chyba po raz setny jak to wplynie na jej pozniejsza kariere. Ale umowila sie, byla profesjonalistka. Nie rzucala slow na wiatr.
Otworzyla 'drzwi'. Ukazalo jej sie wnetrze studia ktore wygladalo nieco inaczej niz te z ktorymi miala do tej pory do czynienia. Poszukiwala wzrokiem Kay majac nadzieje ze spotka ja gdzies na wejsciu czekajaca... na to przynajmnije wskazywal entuzjazm dziewczyny.

statsiarz zasluzony :P

Opierała się całym ciężarem o blat barku, dzierżąc w dłoni ustnik fajki wodnej. Hmh... ciekawe czemu w atelier nie pozwalano palić papierosów, a fajka była zjawiskiem codziennym? oczywiście nie w części gdzie robione są zdjęcia, tylko w barze przed, nikt nie chciał niszczyć zdjęć smugami sinego dymu, jednak ogólny zakaz był nieco irytujący. Co jakiś czas nerwowo spoglądała na zegarek. Ciekawe czy przyjdzie...
Ktoś ją wołał, spojrzała przed siebie i dostrzegła że stojący za barkiem mężczyzna wskazuje w stronę drzwi. Przez zamontowane w nich lustro fenickie widoczna była sylwetka dziewczyny.
Zanim zdążyła odłożyć rurkę, modelka akurat przekraczała próg z nieco przestraszonym spojrzeniem.
"Witaj w naszej bajce" rzuciła na przywitanie odwracając się tylko i wydmuchując porcję aromatycznego dymu.

Mala Imperatorka XD

Troszke ja odrzucilo od dymu z fajki... za bardzo przypominal ojca... ale nie... nie czas na wspomnienia. po to tu przyjechala. tyle ludzi pali... fajki, papierosy, cygaretki, cygara... cokolwiek...
Podeszla do znajomej twarzy 'Witaj' powiedzial i ze stalym profesjonalnym usmiechem uscisnela jej dlon, dopiero po chwili sie rozgladajac po calym pomieszczeniu.

statsiarz zasluzony :P

"Jak się podoba? Oryginalnie tu, prawda? Taki underground pełną gębą... ale nie martw się, wbrew pozorom to poważane studio" wskazała kciukiem na rozwieszone po pomieszczeniu oprawione w ramki dyplomy, nagrody, wyróżnienia. <<Jeśli nie polubi tego miejsca, może doceni chociaż to... może to ją zatrzyma...>> Kay przyłapała się na tym, że w myśli zaczyna analizować i zastanawiać się czy wszystko się uda. Od bardzo dawna tak się nie denerwowała... ciekawe czy ma to jakiekolwiek znaczenie.
"Ludzie się prawie zebrali, w sumie czekamy już tylko na kierownik tego zamieszania. Siądziesz? Czegoś się napijesz na początek?"

Mala Imperatorka XD

'hmmm... Martini poprosze. Kiedy zaczynamy?'

statsiarz zasluzony :P

Skinęła głową na stojącego za barem człowieka i po kilku chwilach przed modelką pojawił się kieliszek, kostki lodu leniwie opadały na szklane dno i zatrzymały się tuż ponad nim, nie mieszcząc się na zbyt wąskiej przestrzeni.
Spojrzenia ludzi przemykających dookoła z przedmiotami swojej pracy momentami zatrzymywały się na postaci modelki, muskały ją przyjaznym ciepłem uśmiechów.
"Najwyżej kilka minut" stwierdziła sięgając do zegarka zamontowanego przy pasku "Tylko chwila."

Mala Imperatorka XD

'Czekam z niecierpliwocia.' usmiech io czekala rzeczywiscie spokojnie na sesje i co jej zaproponuja tym razem...

statsiarz zasluzony :P

"Tymczasem możemy pogadać o samych zdjęciach" machnęła ręką i na barze pojawiła się kolejna szklanka z whisky. Najwyraźniej nie pierwsza tego dnia. "hmh... czy masz jakieś życzenia, zasady, coś... coś czy mogłabym się kierować z Twojej strony?"

Mala Imperatorka XD

'hmm.. tak szczerze mowiac to moge Ci powiedziec ewentualnie jesli cos mi nie bedzie pasowac... ale niewiele jest takich rzeczy. powiedz mi raczej czego sobie zyczysz...'

statsiarz zasluzony :P

"Elastyczności i nie marudzenia kiedy fotograf szaleje. ostrzegam, to będzie wyczerpujący dzień" odwróciła się przez ramię sięgając wzrokiem poprzez dym "Przyszła główna twórczyni zamieszania!" zawołała w stronę wejścia. Faktycznie, pośród kłębów dymu pojawiła się niezadowolona kobieta o ostrych, niemal wilczych rysach i intensywnie podmalowanych oczach, które rzucały gromy. "Słuchaj... bo sprawa jest taka" Kay wstała z miejsca i podeszła do nowoprzybyłej, obejmując ją ramieniem nieco odciągnęła ją od barku tak aby ich głos nie był dosłyszalny. Kreśliła ręką gesty, tłumacząc coś zażarcie. Po chwili odwróciła się na powrót.
"No to wołamy księżniczkę do garderoby!"

Mala Imperatorka XD

Bezskutecznie probowala doslyszec rozmowe jednoczesnie nie ruszajac sie z miejsca...
Kiedy zas uslyszala slowa skierowane do niej ruszyla we wskazanym kierunku, pozwolila sie zaprowadzic do "garderoby".

statsiarz zasluzony :P

Kay została przy barze, nadal rozmawiając z fotografką, dobranie odpowiedniego stroju zrzuciła na karb specjalistów, zaś sama zajęła się omawianiem szczegółów. Nigdy nie przyznałaby się, że właśnie są tworzone, cały czas starała się sprawić wrażenie, że idea istniała od początku, a to Takako się w nią wpasowała. Cóż... nikt nie wierzy w ideały.
tylko fotografia może udowodnić, że niesłusznie.

Mala Imperatorka XD

Po dluzszej chwili wyszla z garderoby... Coz... to co miala na sobie nie bardzo przypominalo rzeczy z pierwszych stron najnowszych gazet o modzie... BA! to W OGOLE nie przypominalo tego... Coraz bardziej zastanawiajac sie jak odbije sie to na jej zyciorysie podeszla do Kay znow ze swoim profesjonalnym usmiechem... tym razem jednak nie dalo sie nie zauwazyc ze dzieczyna nie jest pewna czy to jest to czego oczekiwala...

statsiarz zasluzony :P

Dostrzeżenie niepokoju na twarzy dziewczyny bynajmniej nie było trudne. Kay to bynajmniej nie zdziwiło jednak... poczuła się w pewien sposób dotknięta. <liczy się efekt> powtarzała sobie patrząc na zbliżającą się modelkę.
"To nie zaszkodzi twojej karierze, nie panikuj" odpowiedziała dość oschle, po czym zsunęła się z wysokiego stołka "No, no... całkiem Ci to pasuje" rzuciła z aprobatą obserwując dziewczynę, obracając ją wedle swego uznania jak dużą lalkę. "Przymierz jeszcze to." W wyciągniętej ręce znalazło się coś na kształt połowy maski, księżyca, przez które spogląda tajemniczo jedno oko. Gładka, delikatna powierzchnia o barwie masy perłowej zdawała się niesamowicie delikatna, jakby wystarczył jeden gest by ją skruszyć.